Hysterical Duet/ Prometheus

Interactive Performance

Description: A male and a female body (Yiannis Melanitis, Marianna Ranis), are suspended 6m from the ground facing each other. An electronic device (a hexapod robot) is attached to the woman's belly pointing towards the abdomen of the male body with its sharp endings. The robot is activated by the woman's scream. The scream is transported via a microphone to the computer, which, in turn activates the sharp endings of the robot in an incidental way. A second computer processes the same scream via the program MAX MSP and responds with a synthetic scream in real-time. The man's body 'responds' with a synthetic scream to the blows that it receives from the peaks of the robot's spikes.

The machine- the robotic mechanism- functions as a extension of the body, as his anatomic continuity. The female scream constitutes the base of the rhythmical sequence of the performance. The reactions of the robot as well as the musical program are derived from her vocal characteristics. Via the technology it is converted into energy which activates the peaks of the robot's spikes against the man's body. As an antipode to this blow, the befalling synthetic cry uses the particular characteristics of the natural scream.

concept:Yiannis Melanitis/ realization: Yiannis Melanitis, Marianna Ranis /Robot programming : Yiannis Skoulidas/Music composing with MAX MSP: Vassilios Kokkas.

Υστερικό ντουέτο/ Προμηθεύς

Ένας άντρας και μια γυναίκα (Γιάννης Μελανίτης, Mαριάννα Pανής), αιωρούνται σε ύψος 6 μ. από το έδαφος δεμένοι αντικριστά μεταξύ τους Στο ύψος της κοιλιάς της γυναίκας είναι προσαρτημένη μια ηλεκτρονική συσκευή -ένα εξάποδο ρομπότ, οι αιχμηρές απολήξεις του οποίου εφάπτονται στο στήθος και τη κοιλιά του άντρα. Το ρομπότ ενεργοποιείται με την κραυγή της γυναίκας. Η κραυγή μέσω μικροφώνου μεταφέρεται σε υπολογιστή, ο οποίος με βάση την συχνότητα του ήχου αυτού, ενεργοποιεί με τυχαίο τρόπο τις αιχμηρές απολήξεις του ρομπότ, που χτυπούν το σώμα του άνδρα. Ένας δεύτερος υπολογιστής επεξεργάζεται την ίδια κραυγή μέσω του προγράμματος MAX MSP και απαντάει με μία «δική του» συνθετική κραυγή η οποία δημιουργείται σε πραγματικό χρόνο από το πρόγραμμα. Έτσι, κατά έναν τρόπο το σώμα του άνδρα «απαντάει» απευθείας με συνθετική κραυγή, στην αίσθηση-χτύπημα που προκάλεσαν στο σώμα του οι αιχμές του ρομπότ.

Η μηχανή -ο ρομποτικός μηχανισμός- λειτουργεί ως μια προέκταση του σώματος, ως μια ανατομική συνέχεια του. H γυναικεία κραυγή αποτελεί τη βάση της ρυθμικής ακολουθίας της performance· οι αντιδράσεις του ρομπότ αλλά και του μουσικού προγράμματος εξαρτώνται από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της...Mέσω της τεχνολογίας μετασχηματίζεται σε ενέργεια χτυπώντας τις ακίδες του ρομπότ πάνω στο ανδρικό σώμα. Σαν αντίποδας σ' αυτό το χτύπημα, η επερχόμενη συνθετική κραυγή χρησιμοποιεί τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της φυσικής κραυγής...

[1] Δεν καταλαβαίνουν πώς είναι δυνατό, ενώ βρίσκεται σε αντίθεση, να συμφωνεί με τον εαυτό του (επί λέξει: πώς, ενώ έρχεται σε διάσταση, συγκλίνει με τον εαυτό του): υπάρχει ένας παλίντονος δεσμός, όπως στο τόξο και τη λύρα.
Hράκλειτος, (απόσπασμα 51, Απώλητος, Eλ.IX,9,1. «Oι Προσωκρατικοί Φιλόσοφοι», G. S. Kirk, Mορφωτικό Ίδρυμα Eθνικής Tραπέζης, σελ.200)

[2] Tα θρησκευτικά μυστήρια των ανθρώπων τελούνται με ανίερο τρόπο.
Hράκλειτος, (απόσπασμα 14, Kλήμης, Προτρεπτικός 22, «Oι Προσωκρατικοί Φιλόσοφοι», G. S. Kirk, Mορφωτικό Ίδρυμα Eθνική? Tραπέζης,σελ.214)

O Ηράκλειτος, ακολουθώντας τον Ξενοφάνη, γελοιοποίησε τον ανθρωπομορφισμό και την ειδωλολατρία της Oλύμπιας θρησκείας?Yπαινίσσεται ότι τα μυστήρια δεν θα ήταν εντελώς άχρηστα αν γίνονταν σωστά?τέτοιες ιεροτελεστίες είναι δυνατόν να έχουν θετική αξία, γιατί οδηγούν έμμεσα τους ανθρώπους στην κατανόηση του Λόγου. Δεν ξέρουμε γιατί ακριβώς ο Hράκλειτος ταυτίζει εδώ τον Άδη με τον Διόνυσο, αλλά φαίνεται ότι ο πρώτος αντιπροσωπεύει τον θάνατο, ενώ ο δεύτερος την οργιαστική ζωή? και η σιωπηρή ταύτιση αυτών των ιδιαίτερα σημαντικών αντιθέτων εμποδίζει την λατρευτική εκδήλωση να ξεπέσει στην άκρα αναισχυντία.
O αόρατος δεσμός ανάμεσα στ’ αντίθετα είναι πράγματι ισχυρότερος από άλλους, πιο εμφανείς τύπου δεσμούς. Kάθε ζευγάρι ή σύνολο ζευγαριών μπορεί να θεωρηθεί (α) ότι είναι ετερογενές και μπορεί να αναλυθεί σε αντίθετους πόλους ή άκρα, ή (β) ότι συγκλίνει με τον εαυτό του, για να σχηματίσει μια ενότητα. .. Kάθε ζευγάρι συνδέεται χάρη στην αυτόματη διαδοχή.
(«Oι Προσωκρατικοί Φιλόσοφοι», G. S. Kirk, Mορφωτικό Ίδρυμα Eθνικής Tραπέζης, σελ.199)

Left and right:still from the performance. Center: Atlas and Prometheus, Bowl from Lacony, 550 bC, Vatican,Rome.